42. Walne Zebranie Członków Związku Kompozytorów Polskich protestuje przeciw przedłużającej się obojętności i bierności rządu polskiego wobec faktu odebrania polskim twórcom nabytych przez nich praw emerytalnych.
W ostatnich dekadach ubiegłego wieku polscy twórcy, opłacający składki emerytalne, mogli uzyskać w myśl Ustawy z 27 września 1973 roku o zaopatrzeniu emerytalnym twórców, dodatek w wysokości 20% emerytury. W roku 1998 Ustawa z 17 grudnia o emeryturach i rentach odebrała im ten przywilej, zarazem pozbawiając ich możliwości odzyskania nadpłaconych składek. Twórcy wielokrotnie próbowali indywidualnie dochodzić swych praw w ZUS-ie oraz w sądach. Zawsze bezskutecznie! W ich imieniu zgłaszano też interpelacje poselskie. Szacowano wtedy, że utrata przywileju dotknęła kilku tysięcy twórców w skali kraju. W ciągu minionego ćwierćwiecza jednak ich liczba nieustannie malała – poszkodowani twórcy po prostu umierali. W czerwcu 2023 roku Prezes ZKP wystosował apel do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego o podjęcie zdecydowanych kroków w celu naprawy tej jawnej niesprawiedliwości. Apel podpisali przedstawiciele innych polskich związków twórczych. Kolejni ministrowie nie zrobili nic w tej sprawie.
Wyrażamy zdziwienie, że inna, znacznie liczniejsza grupa zawodowa, poszkodowana przez tzw. ustawę dezubekizacyjną, zaledwie po siedmiu latach obowiązywania tej ustawy uzyskuje etapami odszkodowania – do 15 kwietnia 2024 roku zrealizowano (na razie) 9957 prawomocnych wyroków sądu w sprawie emerytur byłych funkcjonariuszy służb PRL. Jak oświadczył przedstawiciel MSWiA, „wypłacono świadczenia na łączną kwotę 1 598 514 633,68 zł” [przeszło półtora miliarda złotych!], czyli przeciętnie na jednego funkcjonariusza wypadło 160 tysięcy złotych. Tymczasem twórcy seniorzy – dziesiątkowani z powodów naturalnych – od ćwierćwiecza nie mogą się doczekać sprawiedliwości.
Walne Zebranie Członków ZKP domaga się natychmiastowej interwencji rządu polskiego w sprawie poszkodowanych twórców seniorów – domaga się wypłacania im od najbliższego miesiąca 20% dodatku do emerytur oraz jednorazowego wypłacenia odszkodowania – za wpłacone składki wraz z odsetkami – w postaci zryczałtowanej (nie ma bowiem czasu na detaliczne długotrwałe obliczanie!) – w wysokości co najmniej dziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia w Polsce w 2025 roku (co byłoby i tak połową tego, co uzyskali indywidualnie byli funkcjonariusze służb PRL).
W ZKP znajduje się obecnie grupa około 60 seniorów, którzy zostali członkami Związku jeszcze przed rokiem 1980. Być może tylko część z nich płaciła składki emerytalne i utraciła nabyte prawa. Ta niewielka dziś grupa poszkodowanych będzie w najbliższych latach nadal się zmniejszać. Dla porównania: w mijającym pięcioleciu 2020-2025 zmarło przeszło 40 członków Związku, często wybitnych, a nawet światowej sławy kompozytorów i zasłużonych muzykologów. Część naszych śp. Koleżanek i Kolegów nie doczekała się sprawiedliwości. Podobna sytuacja panuje w innych związkach twórczych – u literatów, pisarzy, malarzy, artystów muzyków, jazzmanów, lutników. Pozostali w nich już tylko nieliczni poszkodowani twórcy seniorzy.
Nie można dłużej zwlekać z naprawą tej rażącej niesprawiedliwości. Rządzący muszą natychmiast podjąć działania naprawcze!